Wilde honden in de knel door gebrek aan prooidieren
Afrikaanse wilde honden zijn één van ’s werelds meest bedreigde roofdieren. Een nieuw onderzoek laat zien hoe het tekort aan prooidieren grote gevolgen heeft voor het voortbestaan van de Afrikaanse wilde hond. Door illegale jacht op dieren zoals impala’s en puku’s, moeten wilde honden steeds grotere afstanden afleggen om voedsel te vinden. Dat kost veel energie en levert vaak weinig voedsel op.
In het goed beschermde South Luangwa National Park in Zambia gaat het relatief goed met de Manzi-roedel, geleid door wilde hond 1189. Dankzij de aanwezigheid van voldoende prooidieren, vangen ze met gemak twee impala’s op een avond binnen een straal van twee kilometer. Na het eten rennen ze snel terug naar hun hol, waar de jongen en het dominante vrouwtje wachten op het terugebrachte vlees. In dit goed beschermde gebied blijven zowel de prooidieren als de hondenpopulatie stabiel. Heel anders is het in het Greater Kafue Ecosysteem, enkele honderden kilometers verderop. Daar heeft de Tushonto-roedel, met wilde hond 1872, het veel moeilijker. Hier zijn prooidieren als gevolg van bushmeat-stroperij sterk uitgedund. Door het gebrek aan impala and puku moeten ze verder zoeken, soms wel zes kilometer, en lukt het nauwelijks om voldoende voedsel te vangen. Hun jongen blijven daardoor regelmatig onbewaakt achter.
Wetenschappers van o.a. Montana State University en de Zambia Department of National Parks and Wildlife hebben dit onderzocht met kleine bewegingssensoren aan halsbanden van de honden. Deze apparaten wegen slechts een paar gram en registreren 40 keer per seconde de versnellingen die worden veroorzaakt door de beweging van de hond. Met deze informatie konden de onderzoekers elke stap identificeren en meten hoe ver de honden gingen, hoe snel ze renden en hoe vaak ze een prooi doodden. Wat blijkt, in gebieden met weinig prooi moeten de honden verder lopen, meer energie verbruiken, en krijgen ze minder te eten. Daardoor nemen hun overlevingskansen en het aantal nakomelingen af.
Het onderzoek laat duidelijk zien hoe belangrijk het is om de Afrikaanse wilde hond te beschermen. De beste manier is het herstellen van prooidierpopulaties door stroperij van bushmeat aan te pakken. Maar dat is lastig, want bushmeat is vaak een bron van voedsel en inkomen voor arme gemeenschappen. Daarom zijn er niet alleen strenge regels nodig, maar ook steun en alternatieven voor de lokale bevolking. Toch biedt dit onderzoek hoop: als gebieden zoals Kafue beter beschermd worden, kunnen niet alleen de wilde hond, maar ook prooidieren én andere roofdieren zoals leeuwen en hyena’s hiervan profiteren. Een win-win voor de hele Afrikaanse savanne!
Draag ook bij aan de bescherming van de wilde hond
Maakt u een reis naar Zambia met ons, dan ondersteunt u ook het Zambian Carnivore Programme. Dit is opgezet door de Zambia Wildlife Authority en richt zich op de bescherming van grote carnivoren, waaronder de wilde hond.
Op deze 8-daagse safari in deze 8-daagse safari in Zambia krijgt u zelfs een exclusief kijkje achter de schermen bij het Zambian Carnivore Programme.